Aleksandra Motyka, pseud. Sasza Hady (czyt. hady) – autorka dwóch kryminałów o Alfredzie Bendelinie, redaktorka, tłumaczka (m.in. Mrocznej Wieży oraz Rozważań o Psalmach C.S. Lewisa), recenzentka i blogerka. Jej pierwsza książka – Morderstwo na mokradłach (wyd. Oficynka 2012) powstała z zamiłowania do klasycznych powieści detektywistycznych w stylu Agathy Christie i Joe Alexa, a także z upodobania do żartobliwej gry z konwencją. Tak narodził się Alfred Bendelin – detektyw, który nie istnieje (co nie przeszkodziło mu tryumfalnie powrócić w drugiej części cyklu – Trupie z Nottingham, wyd. Oficynka 2013).
Obecnie Ola zajmuje się przede wszystkim tworzeniem dialogów do gry Wiedźmin 3. Dziki Gon (jak sama przyznaje, jest to niezła szkoła pisania). W jej głowie mieszka kilkanaście pomysłów na opowiadania i powieści, w różnych gatunkach i dla różnych odbiorców, a jeden ciekawszy od drugiego. Najchętniej zamknęłybyśmy Olę w odosobnieniu i kazały jak najszybciej spisać wszystkie, ponieważ jesteśmy uzależnione od jej opowieści! Aktualnie pracuje m.in. nad kontynuacją cyklu o Alfredzie Bendelinie oraz nad kryminałem, którego akcja toczy się we współczesnej Gruzji. Na wydawcę czekają też już dwie gotowe historie: Adelina oraz Król Dwojga Imion.
Adelina to połączenie Koraliny Neila Gaimana z Andersenowską Królową Śniegu, mroczna i niepokojąca baśń o dziwnej podróży, a jednocześnie przypowieść o pogodzeniu się ze stratą. Pewnego dnia dziesięcioletnia Adelina niespodziewanie opuszcza dom surowej ciotki Barbary, gdzie się wychowała, i wyrusza na poszukiwanie chłopca, którego uważa za swojego brata. Szybko okazuje się, że jest całkowicie nieprzygotowana do stawienia czoła niebezpiecznemu światu, ale Kruk – jej samozwańcza, pyskata przyjaciółka – zapewnia, że wszystko dobrze się skończy, jeśli tylko Adelina będzie jej we wszystkim słuchać. Ale czy to naprawdę dobry pomysł? W tej historii nic nie jest takie, jak się wydaje, prawda miesza się z fantazją małej dziewczynki, zaś akcja toczy się wartko dzięki barwnym postaciom i nieoczekiwanym wydarzeniom. Książka przeznaczona jest dla dzieci w wieku 9–13 lat, które lubią się bać, a także (ze względu na doskonały język i bogactwo aluzji literackich) dla dorosłych (np. wydanie mini ebook). Treść świetnie uzupełnią klimatyczne, staroświeckie ilustracje.
Król Dwojga Imion to utrzymana w lekkim i pogodnym stylu opowieść ukazująca z oryginalnej perspektywy walkę o władzę i kryzys tożsamości. W świecie, gdzie każdy człowiek ma swoje drzewo, mały Alnus zostaje wybrany na ucznia mędrca Corylusa. Wraz z nim trafia do kolorowego, pełnego zgiełku miasta, poznaje tajemniczą dziewczynkę z Ulicy Gorzkich Migdałów, dowiaduje się, jak pisarze hodują słowa (dosłownie!), prawie spotyka tygrysa, przeżywa powódź, dryfując w kufrze, i w końcu poznaje tytułowego bohatera tej opowieści. Król Dwojga Imion rozpacza, że nie może oddać władzy, bo to, co posiada, mówi mu, kim jest, więc kimże będzie bez swego królestwa? Bajka posiada już ilustracje autorstwa Jana Krzysztofiaka, których wybór umieszczamy poniżej. Odbiorcy to dzieci 5–10 lat.